اختلالات یادگیری و روش های درمانی آن

یکی از مشکلاتی که سبب می شود یک دانش آموز در فرآیند یادگیری دروس دچار مشکل باشد، اختلالات یادگیری است، این مسئله در صورت پیگیری نشدن می تواند به افت تحصیلی، عدم اعتماد به نفس دانش آموز و حتی ترک تحصیل منجر شود، بنابراین پیشنهاد میکنیم برای آشنایی با این اختلال شایع در دانش آموزان و روش های تشخیص و درمان آن این مقاله را تا انتها مطالعه کنید.

تعریف اختلال یادگیری

اختلال یادگیری یا دیرآموزی به اختلالی اطلاق می شود که در آن دانش آموز توانایی یادگیری مهارت های ضروری تحصیلی را دارد اما میزان و عمق یادگیری او در مقایسه با همکلاسی ها و هم سن و سال هایش بسیار کمتر است و عملکرد ضعیف تری دارد. معمولا این کودکان دارای رشد ذهنی کمی هستند و بهره هوشی آنها بین ۷۰ تا ۸۵ است و به همین دلیل قادر به یادگیری مباحث درسی و  حل مسائل همانند دیگر افراد همسن خود نیستند.

روش های تشخیص اختلال یادگیری

باید توجه داشت که نمرات آزمون هوش دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری بالاتر از آن است که در ردیف کودکان کم توان ذهنی قرار گیرند و از طرفی پایین تر از دانش آموزانی است که توانایی یادگیری نرمال دارند. این کودکان در ظاهر دچار مشکل خاصی نیستند و به همین دلیل به جز افراد کارشناس و ماهر در این زمینه، تشخیص ابتلای کودک به اختلال یادگیری به آسانی صورت نخواهد گرفت. شاید به همین دلیل است که تا زمان ورود به مدرسه، اکثر این کودکان شناسایی نمی شوند.

مهمترین ویژگی های این دانش آموزان در کلاس های درسی مشکل در یادگیری مفاهیم انتزاعی، محدود بودن دامنه معلومات عمومی، محدود بودن دایره لغات نسبت به هم سن و سالان خود، کند بودن روند یادگیری نسبت به همکلاسان و مشکلات عمده در خواندن، نوشتن، هجی کردن و فهم کتب درسی، نداشتن اعتماد به نفس و عدم تمرکز کافی در کلاس است. از دیگر ویژگی های این دانش آموزان می توان به کم بودن دامنه حافظه کوتاه مدت آنها اشاره کرد، تفکر آنها بیشتر حالت عینی و ملموس دارد، در مقایسه کردن امور با هم مشکل دارند و کاربرد مفاهیم را نمی دانند و مهارت های فراشناختی آنها بسیار ضعیف است. در حالت کلی باید گفت یادگیری این کودکان بسیار کند و ناقص است.

ویژگی عاطفی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری

معمولا دیدگاه این دانش آموزان به محیط مدرسه و تحصیل منفی است، اغلب این دانش آموزان از سوی معلم یا همکلاسان خود برچسب “تنبل” می گیرند و طرد می شوند. این حالت بیشتر در کودکان دانش آموزان پایه سوم تا پنجم دبستان بروز می کند.

این تعارضات اجتماعی سبب می شود تا دانش آموزان عکس العمل پرخاشگرانه و منفعلانه ای داشته باشند. اغلب این دانش آموزان انگیزه های تحصیلی ندارند و به همین دلیل دچار عدم اعتماد به نفس، نا امیدی و درماندگی در مدرسه می شوند. از آنجایی که این کودکان به مشکل خود واقف نیستند و طور مرتب از سوی اطرافیان برچسب خورده یا طرد میشوند، رشد انگیزه تحصیلی در آنها به شدت کاهش می یابد و بسیاری از آنان در پی افت تحصیلی شدید، ترک تحصیل می کنند.

بررسی روش های موثر در درمان اختلال یادگیری

* بهتر است خانواده ها به طور موثر و مداوم با معلم دانش آموز در ارتباط بوده و با او همکاری کنند.

* با کمک مدرسه باید این کودکان را در کلاس هایی قرار داد که دانش آموزان کمتری دارد و معلم بتواند وقت بیشتری برای او صرف کند.

* بهتر است معلم ابتدا به آموزش انفرادی بپردازد و به مرور دانش آموز را درگیر فعالیت های کلاسی و جمعی کند.

* از وجود یک مشاور آگاه و با تجربه در زمینه اختلالات یادگیری استفاده شود.

* فعالیت های یادگیری به صورت مرحله ای و گام به گام پیشرفت کرده و حجم کمتری داشته باشند.

* برای تدریس به این کودکان تکرار بیشتری نیاز است و باید از زبان لفظی خود دانش آموز برای تدریس استفاده شود.

* تشویق مداوم و ایجاد انگیزه در این کودکان می تواند در بهبودی و پیشرفت آنها تاثیر فراوانی داشته باشد.

پیشنهاد می کنیم به صفحه چگونه تمرکز دانش آموزان را افزایش دهیم سر بزنید

وظیفه والدین در قبال دانش آموزان دچار اختلال یادگیری

والدین باید نظارت مستقیم و دقیق در روند یادگیری و ارزیابی توانایی های فرزند خود داشته باشند، که این امر مستلزم صرف زمان و تعامل مداوم با اولیاء مدرسه خواهد بود. استفاده از راهکارهای مشاوره ای می تواند در تشخیص زودهنگام این اختلال و کمک به درمان آن موثر باشد. همچنین نباید از تاثیر پشتیبانی و حمایت کلامی و عاطفی خانواده و همچنین فراهم کردن امکانات برای پیشرفت درسی دانش آموز، مثل ثبت نام در کلاس های تقویتی یا استخدام معلم خصوصی غافل بود.

وظیفه نظام آموزشی در مورد این دانش آموزان چیست

پژوهش ها نشان میدهد که تقریبا ۱۳ درصد از دانش آموزان مدارس عادی به اختلال یادگیری دچار هستند، بنابراین رسیدن به مقطعی که بتواند این آمار را کاهش داده و در پیشرفت تحصیلی این دانش آموزان تغییر حاصل شود نیازمند یک دروه آموزشی برای معلمان به ویژه معلمان دوره های ابتدایی و متوسطه اول است. همچنین یک کمیته تخصصی باید به صورت مداوم بر عملکرد مدارس نظارت داشته و در شناسایی این دانش آموزان و رفع مشکلات آنها به کمک خانواده و مدرسه همراه باشد.

کلام آخر

در سالهای گذشته این دانش آموزان از سوی مدرسه و خانواده کاملا طرد می شدند و کسب نمرات ضعیف یا افت تحصیلی و حتی ترک تحصیل آنها مورد اهمیت و توجه واقع نمی شد، اما باید در نظر داشت که عدم موفقیت یک فرد در رسیدن به نقطه ای از پیشرفت که از حداقل پیش نیازهای ورود به اجتماع است (تحصیل کردن) می تواند به آینده آن فرد و نهایتا خانواده او و جامعه ضربات جبران ناپذیری وارد کند.

با پیشرفت علم در زمینه روانشناسی و وجود تست های استاندارد ارزیابی بهره هوشی و یادگیری در کودکان می توان با تشخیص به موقع این اختلال در کودکان دیرآموز از نابودی زندگی او در آینده در پی عدم تحصیل یا طرد شدن از سوی جامعه جلوگیری کرد. پس انتظار می رود که نظام  آموزشی کشور، خانواده ها و معلمین گرامی در شناخت این دانش آموزان و اقدام برای رفع این مشکلات با یکدیگر همکاری کرده و در پیشرفت و بهره وری نظام آموزشی موثر باشند.

Views: 801