چگونه به کودک کمک کنیم تا دوست پیدا کند

یک ضرب المثل قدیمی هست که می گوید: ” اگر می خواهی کسی را بشناسی به دوستان او نگاه کن “. به نظر می رسد که حقایق بسیاری در مورد این ضرب المثل وجود دارد. در نظر بگیرید که زندگی شما بدون نزدیکانتان چگونه خواهد بود؟ همه ما دوستان نزدیکی داریم که سالیان سال از رابطه ما با آنها می گذرد. افرادی که در زمان شادی ، غم و موفقیت دوست داریم که در کنار ما باشند.

وجود دوست برای سلامت روان بسیار مهم است و دوستی هایی که از سنین جوانی آغاز می شوند تاثیر بیشتری  در این میان دارند. تحقیقات نشان می دهد که حتی داشتن یک دوست صمیمی در دوران کودکی به افراد کمک می کند تا بتوانند احساسات درونی خود مثل غم، اضطراب، تنهایی و … را در بزرگسالی بهتر کنترل کنند.

اهمیت دوست برای کودک

به گفته روانشناسان دلایل شگفت انگیزی وجود دارد که اهمیت دوستی را برای کودکان ثابت می کند، اما بزرگترین دلیل آن صرفاً وجود همراهی است که به کودک حس خوب درونی را منتقل می کند. در واقع حس تعلق از جوانی شروع می شود و داشتن دوستانی در زمان کودکی باعث می شود که این حس برای فرد قابل کنترل باشد چرا که این احساس قبلا با وجود یک دوست صمیمی تجربه شده است.

اگر کودکان را در یک پارک بازی بین همسالانشان رها کنید متوجه می شود که بسیاری از بچه ها به راحتی با دیگران ارتباط برقرار می کنند. برخی از کودکان نیز علاقه دارند که مستقل بازی کنند. بنابراین به نظر می رسد که برای برخی از کودکان فرآیند دوست یابی به خوبی پیش نمی رود.

در صورتی که فرزند شما در دسته دوم قرار دارد شاید لازم باشد که برای تقویت ارتباطات اجتماعی او کارهایی را انجام دهید. در این مقاله ما به شما کمک می کنیم تا در مسئله دوست یابی به فرزند خود کمک کنید.

ارتباطات سازنده دوستی

دوست یابی یک مهارت طبیعی نیست اما این به آن معنا نیست که کودکان نمی توانند به راحتی برای خود دوست پیدا کنند یا ارتباط برقرار کنند. فاکتورهای اساسی برای ایجاد دوستی ها شامل توسعه مهارت های اجتماعی اولیه مانند اشتراک گذاری اسباب بازی ها و یا صحبت کردن در مورد مسائل مشترک ، صداقت و یا رفتارهایی مثل انتظار در صف ، اجازه گرفتن برای صحبت کردن و یا معذرت خواهی است.

به گفته روانشناسان هر کودکی در دنیا توانایی یافتن یک دوست جدید را دارد. فقط برخی از کودکان مهارت های اجتماعی ذاتی دارند که به راحتی دیگران را به سمت خود جذب می کنند.

کودکانی که در دوست یابی موفق هستند، کودکانی هستند که احساس خوبی نسبت به خود دارند و در عین حال می دانند چگونه با ابراز علاقه به دیگران احساس خوبی در دیگران ایجاد کنند. نه تنها ارتباطات رفت و برگشتی نشانه یک دوست یخوب است ، بلکه انعطاف پذیری در بازی نیز همین طور است.

برای آموزش این انعطاف پذیری به فرزند خود ، از بازی کردن با او الگو بگیرید. وقتی بچه می فهمد  و می پذیرد که او همیشه نباید رئیس باشد یا چیزهایی را که در سر دارد ممکن است همان مسائلی باشد که دیگران نیز به آن فکر می کنند و یا اسباب بازی مورد علاقه او ممکن است مورد نیاز کودک دیگری نیز باشد ، پس می توان مسائل مربوط به ارتباطات اجتماعی را به او آموخت.

اساس داشتن یک دوستی خوب و پایدار صبر و همدلی بسیار است و همچنین انعطاف پذیری کافی برای این که گاهی به دیگران اجازه دهید تا راه خود را بروند و برای خود تصمیم بگیرند.

به کودک خود اجتماعی بودن را بیاموزید

همه گیری COVID-19 یک نکته آموزنده در این رابطه داشت و آن این است که راه های مختلفی برای معاشرت وجود دارد ، فقط شما به کمی خلاقیت نیاز دارید تا این راه ها را بیابید. گفته می شود ، بچه ها رویکردهای متفاوتی در نحوه معاشرت با همسالان خود دارند. شناختن مسائل مورد علاقه و نفرت کودکان برای درک نحوه معاشرت آنها بسیار مهم است. به عنوان مثال ، اگر فرزند شما ورزشکار است یا عاشق موسیقی است ، اینها علایق مشترکی هستند که می توانند به عنوان سنگ بنای دوستی او عمل کنند.

اگر فرزند شما مهارت های اجتماعی کمی دارد باید تلاش کنید تا او را در شرایطی قرار دهید که بتواند مهارت های اجتماعی را بیاموزد. به طور مثال او را به پارک ببرید تا در جمع همسالان خود قرار گیرد. برای بازی های جمعی روزهای مشخصی را در نظر بگیرد. به ویژه اگر فرزندتان دارای نقص در مهارت های اجتماعی است برنامه ریزی کنید تا برای جلوگیری از درگیری ، فعالیت های سرگرم کننده زیادی انجام دهد.

۷ مهارت اجتماعی که باید از همین حالا به کودک خود آموزش دهید

در ادامه به مهارت هایی می پردازیم که آموزش آنها به کودکان کمک می کند تا بتوانند دوستان بیشتری پیدا کنند. این مسئله به وِیژه در مورد دانش آموزان سن دبستان بسیار مهم است.

مدل رفتاری دوستانه خوبی باشید

کودکان از شما الگوبرداری می کنند. بنابراین شما به عنوان والدین الگوی رفتاری و شخصیتی فرزند خود در زندگی روزمره چه در خانه و چه در اجتماع خواهید بود. بنابراین بسیار مهم است که رفتارهای دوستانه داشته باشید و آرامش و صلح را به کود خود بیاموزید.

شما برای این که روابط دوستانه را به فرزندان خود بیاموزید می توانید با دوستان خود معاشرت داشته باشید. مطالب خود را با آنها به اشتراک بگذارید، آنها را به دورهمی دعوت کنید، قرارهای دوستانه داشته باشید و سرگرمی های جدید بیاموزید. می توانید الگوی خوبی برای خندیدن و لذت بردن از زندگی برای فرزند خود باشید.

تکرار این احساسات به کودک خاطر نشان می کند که می توان روابط دوستانه و اجتماعی سالم و سرگرم کننده داشت. در واقع والدین می توانند با فعالیت های متمرکز و مبتنی برصبر ، همدلی و مهارت حل مسئله در ایجاد یک الگوی موفق برای کودک نقش داشته باشند.

وقتی به فرزندان خود می آموزیم که مستقل باشند و در صورت مواجه با شکست چگونه مشکلات را حل کنند ، آنها یاد می گیرند چگونه نه تنها با استرس کنار بیایند ، بلکه چگونه مغز و بدن خود را کنترل کنند که این امر آنها را بسیار مقاوم تر و مصمم تر خواهد کرد. کودکان مقاوم نه تنها دوستان خوبی در بزرگسالی خواهند بود بلکه رهبران خوبی نیز هستند ، زیرا آنها از اعتماد به نفس درونی برخوردارند که تنها با تجربه شکست ها و رسیدن به راه حل ها در مواقع بحران ایجادد می شود.

چگونه الگوی فرزند خود باشیم

اگر فرزند شما به مهد کودک می رود یا در سن مدرسه است ، از معلم در مورد دوستان نزدیک و مورد علاقه فرزندتان سوال کنید، با والدین آنها آشنا شوید و برنامه سرگرمی و بازی های بیشتری را تدارک ببینید.

از کودک خود سوال کنید که دوست دارد کدام دوستش را به خانه دعوت کند، در واقع در انتخاب دوستانش به او قدرت و حق انتخاب بدهید. او باید زمان بازی یا مهمانی را خودش انتخاب کند تا احساس کند این رابطه مختص او تعریف شده است. به او برنامه ریزی برای طول مدت میزبانی را بیاموزید مثلا این که چقدر می خواهند بازی کنند، چه غذایی قرار است بخورند، در مورد عصرانه یا سایر فعالیت های مورد علاقه او سوال کنید.

وقتی کودک خودش تاریخ بازی را مشخص می کند و میزبانی را برنامه ریزی می کند، مهارت کنترل اوضاع را می آموزد، این مسئله به ویژه در مورد کودکان خجالتی یا کودکانی که دچار اضطراب اجتماعی هستند بسیار کمک کننده است.بهتر است کودک را در شرایط استرس و اضطراب قرار ندهیم و همه چیز از قبل برنامه ریزی شده باشد.

مدت زمان بازی نقش مهمی در مهارت ارتباط در کودکان دارد تحقیقات نشان می دهد که زمان بازی تمایل به تأثیر مثبت بر سازگاری کلی کودک را افزایش می دهد . حتی شواهدی وجود دارد که مدت زمان بازی می تواند تنهایی و افسردگی را کاهش دهد.

چگونه می توان یک برنامه بازی برای کودکان برنامه ریزی کرد

مطمئناً شما می دانید که چه چیزی باعث ایجاد یک رابطه دوستی خوب می شود ، اما آیا فرزند شما نیز این مهارت را دارد؟ این مهم است که با فرزند خود در مورد انتظارات او از دوست و اهمیت دوست خوب بودن برای دیگران بحث کنید. به هر حال ، تحقیقات نشان می دهد که سلامت روحی و جسمی کودک به همراه رفاه کلی او تحت تأثیر توانایی یا ناتوانی در داشتن دوستی با کیفیت است.

در مورد بازی کردن او با دوستانش در مدرسه یا پارک صحبت کنید، همچنین در مورد رفتارهای کودکان و شیوه های برخورد آنها با دیگران نظر فرزند خود را بپرسید. شما می توانید هم در مورد رفتارهای مثبت و هم در مورد رفتارهای نامطلوب صحبت کنید ، همیشه در مورد رفتار کودکان با هم صحبت کنید و نظر او را در این باره بدانید، بگذارید نظر خود را اعلام کرده و راه حل های احتمالی را پیشنهاد کند.

اگر فرزند شما دلیل فعالیتهای شخص دیگری را بفهمد ، به او کمک می کند تا درک عمیق تری از ویژگی های هر یک از افراد داشته باشد و اینکه چرا رابطه دوستانه داشتن بسیار مهم است. یک فهرست از صفات انسانی ترتیب دهید و آن  را با فرزند خود بررسی کنید. به واسطه این صفات دوستان خوب را توصیف کنید. سعی کنید صفات خوبی که در فهرست وجود دارد را به صورت روزانه تمرین کنید.

نقش آفرینی در خانه را امتحان کنید

ترس از ناشناخته ها می تواند برای کودکان و بزرگسالان یک چالش بزرگ باشد. به فرزند خود کمک کنید تا نحوه رسوخ در قلب دیگران را بیاموزد و اصطلاحا بتواند یخ هر کودک دیگری را باز کند، او را به بازی دعوت کند یا با شخصی در خانه یا میهمانی صحبت کند.

سعی کنید گفتگو هایی که در یک میهمانی با دیگران دارد را با هم تمرین کنید. یا به طور مثال باز کردن صحبت با یک کودک در زمین بازی را تمرین کنید. در واقع ، تحقیقات نشان می دهد که ایفای نقش به بچه ها اجازه می دهد مهارت های خود را در محیطی امن تمرین کنند تا بتوانند به مهارت لازم دست پیدا کنند.

از آنها سوال کنید که دوست دارند در بازی به عنوان یک دوست چه کاری انجام دهند. آنها را تشویق کنید تا در مورد چگونگی ایجاد احساس راحتی در دوست جدیدشان فکر کنند. در ذهن آنها پرسش هایی مطرح کنید تا به دنبال پاسخ آن باشند.

تمرین شما می تواند از ابتدای ورود دوست فرضی به خانه شروع شود و تا زمان خداحافظی و بدرقه او ادامه یابد. این بازی  ایده هایی را در مورد آداب کودک به شما ارائه می دهد ، در عین حال باعث آرامش ذهنی او در مواجه با جریان واقعی دوست یابی دارد.

چنین تمرینی می تواند مهارت های کلامی کودک را نیز افزایش دهد و حتی نحوه برخورد آنها با افراد در موقعیت های مختلف را به چالش بکشد. ایجاد برخی ایده ها می تواند کودک را محتاط تر و یا در شرایطی آرامتر سازد. در هر صورت او می آموزد که در شرایط مختلف ابتکار عمل داشته باشد.

هنگام تقویت دوستی از چه چیزی باید اجتناب کرد

در کنار بایدها همیشه نبایدهایی هم وجود دارد. به کودکان خود نبایدهای دوست یابی را تذکر دهید. به ویژه در مورد کودکان دبستانی این مسئله بسیار مهم و حساس است. رعایت قوانین، حفظ حریم خصوصی، ارتباطات سالم بدنی و … همگی در این فهرست جای خواهند داشت. بسیاری از کودکان مسائل را خیلی زود می آموزند و برخی دیگر نیاز به تمرین های بیشتری دارند. به هر حال تمرین کردن کمک می کند تا کودک مهارت های خود را به خوبی تقویت کند.

نکته مهم دیگری که باید به آن توجه کنید این است که قرار نیست کودک شما با همه کنار بیاید. پس او اجازه دارد که دوست خود را خودش و با معیارهای خودش انتخاب کند. ممکن است با بارها ملاقات و بازی با یک کودک خاص هرگز رابطه ای دوستانه شکل نگیرد و این کاملا طبیعی است و نباید کودک خود را تحت فشار بگذارید. این مسئله باعث می شود که کودک شما مضطرب شود.

هنگام برنامه ریزی برای سرگرمی ، فعالیتها و بازی هایی را انتخاب کنید که به طور کلی باعث می شود فرزند شما احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد. ممکن است بدون دخالت شما همه چیز به خوبی پیش برود اما  مجبور کردن  کودک به بازی کردن با بچه های خاص، یا ورزش کردن زمانی که کودک به ورزش اهمیت نمی دهد یا مهارت کافی برای انجام آن را ندارد می تواند منجر به احساس خجالت و سرخوردگی در او شود. پس بهتر است در کنترل شرایط او را آزاد بگذارید.

چند توصیه از مدرسانه در مورد دوستیابی

وقتی صحبت از دوست یابی می شود ، بعضی از بچه ها راحت تر از دیگران این کار را انجام می دهند. اگر دانش آموز مقطع ابتدایی شما در تلاش برای یافتن دوست جدید است لازم نیست فقط بایستید و تماشا کنید. اگرچه توصیه نمی شود که مستقیما در این امر دخالت داشته باشید اما کارهایی وجود دارد که می توانید برای سهولت در روند دوست یابی آنها را انجام دهید. سعی کنید با آنها نقش آفرینی کنید و در مورد چیزهایی که از او یک دوست خوب می سازد صحبت کنید.

و اگر به نظر می رسد فرزند شما در تعامل با دیگران یا ایجاد ارتباط با آنها دچار اضطراب شده است می توانید با یک مشاور با تجربه در این زمینه مشورت کنید چرا که ممکن است فرزند شما با اضطراب اجتماعی یا اختلال اضطرابی دیگر دست و پنجه نرم کند که روش های درمانی در این زمینه موثر واقع خواهند شد.